Veda

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bugün anlıyorum yokluğunun saati geçtiğini. Artık bana ait olmadığın aşikar bir gerçek,

Anlıyorum, herkes bir buse almalıydı güzelliğinden.

Güneşin parlak damlalarının döküldüğü saçlarına,  gözler değmeli.

Mavi gözlerinin denizinde insanlar boğulmalıydı.

Sadece bende saklı kalamayacak mucize bir güzelliğe sahip masumum.

Sanırım yavaş yavaş veda ediyorum.

Bir anda veda edilebilir miydi ki senden.

Bakışlarında ki o eşsiz müzik notaların,

Kuş cıvıltısı neşesinde umutların,

Siliyorum hepsini bir bir.

Çünkü anlıyorum sen bana ait değilsin.

Sahi aitlik ne anlam ederdi ki, ben kendimi sana katmış, seni kendime katmıştım.

Basit sözcüklerimin tesiri erişemez senin yokluğunun kederine. Fakat kelimelerim, anlamının eksikliğini acı içinde feryat ediyor.

Seni kaybediyorum ve nasıl iyi olabilirim bilmiyorum.

Öğrenemedim henüz yalandan iyi olmayı.

 Soluklanmanın yetmeyeceği kadar çok yorgunum, sevilmeyi öğrenememenin hüznü, sevmeyi öğrenme hevesimi kırdı. Şimdi ise sadece köşeme çekilip yaşamayı öğreniyorum.

Ve ben, son kez sana veda ediyorum…