Ana

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Nasıl huzur veren bir kelime…
Ortak paydamızdır.
Çocuk iken başın derde düştüğünde
İnsanın ilk narası “anaaaadır”.
Türklerde Anne, Kürtlerde Daye, Araplarda Ummi, İngilizlerde Mummy.
Türkülerin destanıdır ana;
Dayê, dayê
Bêkesa mîn waye
Felek qiymîs bîyo
Şîya hardo şîyaye…
Gurbette ilk onu özlersin
Anam Anam Garip Anam.
Derdim Çoktur, halim yaman.
Gurbet Hasret, yakar Beni.
İnanmazdım Buna Anam…
Anne, yerküresinde yaşayan her canlı için önemlidir
Sadece insanlar için değil, hayvanlar için de bu böyledir.
Yavrusu için kendini feda edendir
Zaman zaman ölümü göze alandır.
İnsanın yaslanmak istediği büyük bir dağdır.
Evi ayakta tutan bir mekanizma vardır,
İşte Ana için, “evin direğidir” deriz.
Varlığı güven verir,
Yokluğu büyük bir hüzündür.
“Hayatta iken kıymetini bilemedik” deriz.
Bayramlarda ilk durağımızdır, ellerini öpmeye gideriz
Elleri öpülecek analar..
Annesiz olmak büyük bir kayıptır,
Yine bayramlarda ilk gideceğimiz yer kabridir,
Dua eder, dua bekleriz.
Cennete giden yoldur.
Ayakları altından geçerek gidilebilir.
Sen nasıl güzel bir varlıksın ana,
Seni yazmak için
Denizler mürekkep olsa yetmez
Kelimeler yetmez….
Duygular yetmez…
Kıymetini bilenlerden olmak temennisiyle
İyi ki varsınız….